Grawitacyjny system odprowadzający wodę o swobodnym zwierciadle stanowi tradycyjny sposób odwadniania dachów płaskich, co reguluje PN EN 12056 część 3 i DIN 1986 część 100. W tym przypadku odwodnienie dachu płaskiego realizowane jest poprzez wpusty dachowe i rurową instalację odprowadzającą ułożoną w spadku. W trakcie eksploatacji rury są częściowo wypełnione wodą. Nie może zostać przekroczony maksymalny stopień wypełnienia kolektorów i przykanalików h/d=0,7, dla przewodów opadowych f=0,33. System odprowadzający wodę o swobodnym zwierciadle charakteryzuje się odprowadzeniem wody deszczowej w układzie grawitacyjnym. Przy tym pochylenie dna rury służy do transportu wody. Wydajność odpływu instalacji do odprowadzania wody o swobodnym zwierciadle zależy od tego pochylenia i konstrukcji wpustów dachowych.

Kształt leja wlotowego wpustów powoduje przy tym wzrost wydajności odpływu.

Cechy grawitacyjnego systemu

• Instalacja ułożona w spadku
• Częściowo wypełniony układ rur
• Rozszerzona sieć przykanalików
• Duża wydajność odpływu z wpustów
• dachowych poprzez elementy odpływowe w kształcie lejów
• Wykształcone odwodnienie zagłębień
• Rozmieszczenie układu odwodnienia awaryjnego.